یکی از بانوان ، چنین نوشت:
فقط چنددقیقه موندن توی هرکدوم ازاین خونه ها برامون کافی بودتا لحظات دردناک وتکان دهنده ای رو تجربه کنیم وبا دلی پر از درد ، اون مکان رو ترک کنیم
مثلا این تصاویر کل اشپزخونه ی زن بی سرپرسته که دو دخترش به خاطر بیماری اعصاب وروان شدید، طلاق گرفتن وبا دوتا بچه تواین خونه زندگی میکنن تواین گرونی . اوضاع وحشتناکی بود... ازیه طرف نداری مطلق وبی کسی ازطرفی دوتا بیمار  که موقع حمله عصبی هیچ چیز، ازمادر وبچه هاگرفته تا ظروف وشیشه های  خونه در امان نبودن...وهم نبود یخچال ، پنکه ، تواین گرمای شدید و اجاق گازی که داغون بود وهرلحظه خطر آفرین
ازتک تکتون خواهش میکنم هرانچه که درتوان دارین وازدستتون برمیادبرای کمک به این خانواده ها دریغ نکنید چون یقین بدانیم درشرایطی که عده ای  دارن فلاکت بار زندگی میکنن بخاطر کنارگذاشتن یخچال وگاز ووسایلی که بدردمون نمیخوره ویا ریخت وپاشهایی که اصلاحواسمون نیس اون دنیا مواخذه خواهیم شد
اگر می توانیم… اگر می توانیم…نیازمندان  و ضعیفان را دریابیم
وقتی می‌توانیم دست نیازمندی را بگیریم چرا از دور فقط نظاره می کنیم؟ چرا به آن هایی که لایق زندگی بهتر هستند کمک نمی کنیم؟
تویی که می‌خوانی از تو حرکت از خدا برکت، حالا وقتشه که حرکت کنی ، تا برکتشو ببینی